Meer avontuur in en om Jinja

Beste allemaal,

Er is alweer een week voorbij, Sil en ik hebben ons voorgenomen om elke zaterdag even onze blog bij te werken. Maar één keer in de week een nieuw verhaal op de site lijkt zo weinig! Want we beleven zo veel in een week! Zeker deze eerste weken, want alles is nog nieuw en raar.

De eerste week, tot afgelopen woensdag, mochten we nog logeren bij Paul en Willem. Dat was ook wel fijn, want er kwamen allemaal nieuwe indrukken op ons af. Zoals bijvoorbeeld ons eerste ritje op de boda boda. Dat is een gewone brommer, maar Oegandezen zijn gewend om er zo veel mogelijk mensen op te vervoeren. Sil en ik gaan vrijwel altijd samen op de boda, dus dan zitten we met drie bestuurders op zo’n smal ding. De eerste keer was deze rit dus doodeng voor ons, je zit met drie mensen op zo’n brommertje en je rijdt over wegen die nog erger zijn dan de ergste zandweggetjes in nederland, bergaf of –opwaarts, over rotsen en door gaten, alles kan dat ding aan. Inmiddels zijn we hier al aan gewend, altijd als we even naar de stad willen of ergens anders naartoe, lopen we naar de weg, overal langs de weg staan mannetjes met zo’n boda.
Ik heb ook flink leren afdingen, want als de mannetjes van de boda een mzungu (blanke) zien, dan vragen ze ineens veel meer geld voor zo’n ritje als bij musako’s (de stam oegandezen die hier vandaan komen).
Hahah, het is ook wel grappig om te vertellen dat, bij ons tweede bodaritje, toen Silvia ging zitten op de boda, haar broek uitscheurde. De bodabestuurder en ik hebben haar hard uitgelachen…
En ons laatste bodaritje van gisteren was ook hilarisch; de man zei dat hij ons makkelijk naar ons huis terug kon brengen, maar de boda kon blijkbaar niet meer dan éen persoon aan. Dus om de 5 minuten stopte de boda weer en moesten we 5 minuten wachten totdat hij weer op gang kwam.

De eerste kerkdienst die we zondag hadden meegemaakt was heeel mooi! Mensen kunnen hier prachtig zingen en muziek maken, Sil en ik moesten bijna huilen bij die liedjes.. De stroom viel ook regelmatig uit tijdens de dienst en toen viel de microfoon en alle versterkers ook uit, maar de mensen zongen gewoon door, grappig om te zien.

Zondag avond zijn we uit eten geweest met Ellen. Was heel gezellig en ook best goedkoop. Je kunt hier voor 1 euro per persoon uit eten, maar wij hebben een heel duur restaurant uitgekozen deze keer. We hebben we 10 euro per persoon betaald!!

Dinsdag hebben we een rondleiding door Jinja gehad. Een jongen die vroeger op straat leefde, kon door Paul en Willem naar school gaan, heeft engels geleerd en kan nu geld verdienen door onder andere mensen als ons rond te leiden door Jinja. Hij heeft ons de blacksmith laten zien, een plek waar allemaal mannen werken met ijzer. Ze maken onder andere olielampjes, trechters, voerbakken voor kippen en kookpannen. Dat maken ze van kapotte auto’s, gebruikte blikjes en ander kosteloos materiaal. Hier verdienen veel mensen hun geld mee. Het was een plek waar heel de dag keihard werd gehamerd, gelast en gebonkt om alles goed in elkaar te zetten. Je hoort dus heel de dag gebonk en gehamer op ijzer als je daar werkt. Voor de mensen daar lijkt het mij verschrikkelijk, maar zij zijn niet anders gewend, dus weten niet beter..

We zijn ook bij een markt geweest waar vrouwen allerlei lappen stof en kleren verkopen. Een soort primark, alles ligt door elkaar en ziet er niet heel nieuw uit, maar het is wel heel goedkoop en als je goed kijkt vindt je er misschien nog leuke dingen tussen ook.
We gingen ook langs een heksendokter. Veel Oegandezen geloven er nog in dat, als je ziek bent, je door de heksendokter genezen kan worden. Maar vaak zorgen deze mensen er juist voor dat de zieke nóg zieker wordt of psychisch helemaal van slag raakt.

Dinsdagmiddag hebben Sil en ik een tocht op het victoriameer gemaakt. Voor 60000 shilling (20 euro) werden we een uur lang in een prive bootje, waar eigenlijk 15 mensen in kunnen, rondgeleid op het victoriameer en de nijl (het victoria meer loopt over in de nijl). Oorspronkelijk begint de Nijl daar dus met een mega grote waterval. Maar de mensen hebben hier een grote brug met waterkeringen gebouwd, ik weet niet precies waarom, het heeft iets te maken met het krijgen van elektriciteit hier. Daarom is de waterval dus nu verdwenen. Maar bij de plek waar de nijl begint staat nog altijd een bordje met ‘bronnen van de nijl’. Hier zijn we geweest en hebben we foto’s van gemaakt.
Bij deze boottocht zagen we heel veel mooie dieren! Bijvoorbeeld een watermonitor (google dat maar eens) een zeearend, een marabu van dichtbij, veeel verschillende kingfishers en koereigers.

Woensdag kwamen we in ons nieuwe huisje. Voor afrikaanse termen is het een super chique groot huis en zijn we ontzettend verwend! Maar met ons verschrikkelijk mooie en schone nederlandse huis in het achterhoofd, waren we toch wat teleurgesteld over de inrichting en de kwaliteit van het interieur hier… Even wat voorbeelden:
1. Het raam in onze voordeur is eruit, dus altijd open
2. Ooooooooveral zitten spinnen.
3. De muren zijn kaal, maar vooral vies met zand en modder
4. Soms komt er geen water uit de kraan, dus in de keuken staan allemaal flessen gevuld met water voor in nood.
5. Onze WC/badkamer deur kan niet dicht, er zit sowieso geen handvat aan de deur, maar er ligt ook een baksteen bij, zodat je de deur dicht kan houden als je ‘moet’
6. Onze slaapkamer deur kan ook niet dicht, vertel ik zo een leuk verhaaltje over.
7. Er komt alleen koud water uit de douche.
8. S avonds leven er muizen en kakkerlakken in ons huis. Maar das op zich niet zo erg, want de muizen lopen alleen boven ons plafond. En de kakkerlakken zijn maar klein. En als je alles schoonhoudt, zijn er minder kakkerlakken.

Maar we hebben ook maar weer ervaren dat we ontzettend verschrikkelijk verwend zijn, want we hebben het huis van de straatjongens gezien, die hebben alleen een stenen huisje met 2 stapelbedden erin, wel matras en deken en kussen. Verder hebben ze buiten een wc (gat in de grond) en volgens mij ook een douche. Buiten koken ze op een stapeltje hout. En dan hebben deze jongens het nog ontzettend lux hier. Er zijn veel mensen die niet eens een matras hebben, of slapen in een sloppenwijk.

Maar zo westers als sil en ik zijn, hebben we de eerste dag gelijk zo veel mogelijk spinnen verwijderd, de grond gedweild (met een viese mop), de keuken gepoetst en hier en daar wat posters en schilderijtjes opgehangen. We hebben zelfs een kleedje op de tafel gelegd. Wat een sfeer ineens!!
Sil had leuke foto’s van de familie meegenomen en deze opgehangen op onze kamer. Alle kaartjes die jullie hebben gestuurd, hangen op de muur. Ook hebben we posters uit onze cosmo politan gescheurd en op de muur geplakt. Ik had alleen een foto van mijn lieve moeder in mijn tas, die hangt nu tussen prins harry en andere mooie fotomodellen..

Vandaag hebben de kinderen uit de buurt ons geholpen met versieren. Van Annie Grootveld heb ik gekleurd knutselpapier meegekregen, hiervan heb ik hartjes geknipt. De kinderen hebben deze met kleurpotloden ingekleurd. Sil had kneedgum meegenomen, dus de hartjes hebben we ook op de muur geplakt. De kindjes waren blij en trots en wij hebben een mooie muur!

We hebben ook al kennis gemaakt met een aantal jongens die door Kisoboka worden opgevangen. We hebben al het meest contact gehad met Richard en Saddam. De andere jongens kennen genoeg engels om een studie te volgen. Deze jongens kunnen niet naar school, kennen hier te weinig engels voor, dus Paul en Ellen nemen hen vaak mee als ze ergens naartoe gaan. Zo zijn we donderdag naar een sloppenwijk in Soweto geweest (vlakbij Jinja) waar we heel veel weeskinderen hebben ontmoet, ouders zijn overleden aan aids. Veel kinderen worden nu opgevoed door één oudere vrouw. Vrouwen werken er samen om de kinderen op te voeden en intussen geld te verdienen om zichzelf en de kinderen te voeden. Heel zielig om te weten wat die kinderen hebben meegemaakt. Ook om te zien dat ze eigenlijk heel erg ondervoed zijn, allemaal kindjes met dikke buikjes. Je zou ze allemaal mee willen nemen naar Nederland, maarja…
Het enige wat je kunt doen is de president van het land van eigenwijze mening laten veranderen dat het land hulp nodig heeft!! En tradities van de mensen hier veranderen.. Dat zijn dingen die wij hier niet kunnen waarmaken, zeker niet alleen. Wat we wel kunnen doen is de souvenirtjes kopen die de vrouwen hebben gemaakt, hier misschien wat extra geld voor geven, zodat zij geld hebben om eten te kopen voor zichzelf en hun weeskinderen.

Donderdag avond was dus het voorval met onze slaapkamerdeur. Deze wilden Sil en ik graag dicht hebben, maar we wisten niet dat de deur dan niet meer open kon. Dus we hebben onszelf opgesloten in onze slaapkamer. Het was net een cel! Kale muren, ijzeren tralies voor de ramen en een dichte deur! Gelukkig hadden we onze telefoon en de voordeursleutel bij ons in de kamer. We hebben Ellen gebeld, zij is samen met Jones (een Oegandese vriend) naar ons toegekomen, heeft ons eerst keihard uitgelachen en heeft ons daarna bevrijd. Met een mes. We hebben nu het tekendoosje van Sil voor de deur gelegd, zodat hij niet meer dicht kan klappen.

Vrijdag hebben we rondgelopen in makenke, ook vlakbij Jinja, waar de straatjongens wonen. Hier zagen we een waradji stokerij. Dat is een goedkope soort alcoholische sterke drank, wat mensen hier dus makkelijker kunnen betalen en veel drinken. Je ziet hier dus vaak, vooral ’s avonds, veel dronken mensen. De plek waar het werd gemaakt, stonk verschrikkelijk en was heel heet. Allerlei ijzeren tonnen waren gevuld met deze drank en veel vrouwen werken er. Het is heel gevaarlijk werk, want de boel kan er zo in de fik vliegen en de lucht die je er inademt is heel ongezond voor de mensen. Wat ben ik toch blij dat ik op een gezonde plek in een leuke schone klas juf kan zijn….

Vrijdag zijn we ook naar de creche in Makenke geweest. De juf wil daar graag dat ik kom helpen! We hebben al een paar liedjes aangeleerd zoals hoofd, schouders, knie en teen. Was erg leuk! Misschien gaan we daar maandag of dinsdag weer naartoe. De juf van de klas was zo enthousiast over ons en onze hulp, dat ze ons heel graag mee naar haar huis wil nemen en voor ons wil koken… hmm misschien in de toekomst een keertje.

Vandaag, zaterdag, weekend, uitslapen dachten wij!! Maar nee, vanochtend om 6 uur begon de haan met kraaien, vanaf 7 uur liepen er schreeuwende kinderen om ons huis (mzungu!! Mzungu silviaaaa, mijn naam kennen ze nog niet.. ), rond 8 uur bonkte er een man keihard op onze ramen, hij wilde graag dat wij naar de voordeur kwamen, wij vroegen in het engels waarom, maar dat begreep hij niet. Toen hebben we gezegd dat we niet kwamen en probeerden we verder te slapen. Maar dat ging niet, want iemand had zijn/haar geiten bij ons in de tuin gezet, ook dat is normaal, en die blaten als een gek, net dinosaurussen!! Toen hebben we maar besloten om uit bed te gaan en misschien vanmiddag nog even een dutje te doen.

Intussen hebben we het huis opnieuw gepoetst, we maken van zaterdag onze schoonmaakdag, de keuken, de badkamer, de huiskamer en de slaapkamer zijn schoon. Sil heeft haar kleren samen met zichzelf in een keer gewassen, ik mag dat zo doen. Ook hebben we met de kindjes uit de buurt gelimbodanst, heel erg leuk!
Ohja, en Fred is langsgekomen om nederlands te leren, ik moet nu oegandees leren, heb veel huiswerk voor de komende week, hij ook! Leuk!

Volgens mij hebben we nog veel meer leuke en minder leuke dingen meegemaakt, als ik me dit later nog herinner, horen jullie dit nog van mij! DOEIIII!! (Siba bulungi! = fijne dag!!)